Henk Leegte is predikant van de Singelkerk en maakt deel uit van de organisatie van 'De Preek van de Leek'. Hij begeleidde Paulien Cornelisse.

Waarom doet jij mee met ‘De Preek van de Leek’?
“Ik vond het vier jaar geleden een goed idee: leken in gesprek laten komen met de Schrift en de kerkelijke traditie. Doopsgezinden schrikken daar niet van, ze kennen  geen predikanten- of priesterkaste, leken mogen hier preken. Maar dat zijn dan wel meestal gemeenteleden. In dit project zijn het buitenstaanders, vaak niet gelovig. Dat maakt het spannender.”

Wat inspireert jou als begeleider?
“Vooral het uur waarin het gebeurt. Afgelopen zondag beklom Paulien Cornelisse de kansel. Wat me inspireerde, was haar gebed. Ik betrapte me erop dat ik dacht: ze bidt verdomd goed voor een ongelovige – en dat ik meteen niet meer wist wat dat is, een ongelovige, of een gelovige, en het verschil ertussen. Als predikant hoor je in dit project ook nog eens wat nieuws: zo bekeek Cornelisse Mozes niet als een onaantastbare geloofsheld, maar als een antiheld, een gefrustreerde man die pas op z’n tachtigste wat van zijn leven gaat maken.”

Groeit het project uit z’n voegen?
“Ja. De mond-op-mond-reclame heeft zijn werk gedaan, we hebben een geolied pr-machinetje,  maar we zitten wel op de grens. Ik vond het het leukste toen de Preek van de Leek nog een Geheimtip was – dat is het niet meer. Volgende week komt burgemeester Van der Laan – ik houd mijn hart vast. We dreigen de intimiteit te verliezen. Ik wil graag dat we bij de bedoeling van het project blijven: een echte kerkdienst, geen verkapte voorstelling met applaus aan het eind en camera’s langs de kant. Hier gebeurt het, daar draait het om.”

Hier en daar ontstaan kopieën van Preek van de Leek. Raad je het mensen in, zeg, Arnhem aan of zeg je: ‘Don’t try this at home’?
“Ik vind het een aanrader. Maar dan moet je als begeleider, en als kerk, wel de vrijheid durven bieden om met dat wat je heilig is, aan de slag te gaan. Dat is niet zonder risico, het blijft balanceren op een slap koord. Je moet er veel tijd in willen steken, en uithoudingsvermogen hebben. Goeie mensen inzetten, voor op de kansel en eromheem. Dan levert het een frisse, vrolijke wind door de Schriften op.” 

Lees hier de preek van Paulien Cornelisse